باید ها و نباید ها

نا رضایتی از زندگی، نتیجه فاصله بین چیزهایــیه که باید باشه و چیزهایی که واقعن هست. آدم توی ذهنــــش، یه باید ها و نباید هایی در نظر میگیره و شرایط زندگی و محیطش رو مرتّبن با این باید ها و نباید ها میسنجه و معمولن کلی فاصله و تفاوت این وسط میبینه که اذیتش میکنه. اصولن چرا زندگی ما پُره از این بایدها و نباید ها؟ باید ها و نباید هایی که به جز استرس و فشار روحی برامون هیچی به همراه نداره. چرا همه آدما باید طبق نظر و خواست ما عمل کنن و حرف بزنن؟ چرا نباید ما رو ناراحت و عصبانی کنن؟ کی گفته هر کی توی این دنیا بدی کرده باید بدی ببینه و هر کی خوبی کرده باید خوبی ببینه؟ اصلن کی گفته این زندگی باید عادلانه باشه؟ چرا کسی نباید دروغ بگه؟
منظورم از این حرفا، این نیست که دروغگویی و بی عدالتی و رفتارهای بد موجّهن. بلکه منظورم اینه که ما نباید انتظار داشته باشیم که اینجوری باشه و این بایدها و نبایدها رو باید از زندگیمون کمتر کنیم. میتونیم به جای بایدها و نبایدها از بهتره استفاده کنیم. بهتره آدما دروغ نگن. بهتره بی عدالتی نباشه. بهتره مردم خوب باشن. ولی هیچ الزام و فشاری وجود نداره.
نمیدونم شاید به نظرتون این حرفا مسخره باشه. ولی زندگی من رو خیلی خیلی راحت تر و شیرین تر کرده...

---

* یه جورایی از نوشتن پُست قبلیم، پشیمون شدم. مخصوصن بعد از اینکه کامنت دوستان رو خوندم. از همه دوستان، مخصوصن سروش عزیز تشکّر میکنم. دوستان راست گفتن واقعن. چرا باید کسی رو امتحان کنیم اصلن؟ چرا برای سینه های پر از عصبانیت، مرهم و تسکین دهنده نباشیم؟