صورت...

خیلی چیزا هست توی زندگی که فقط باید تجربه ش کنی تا بفهمیش. باید ببینیش تا درکش کنی. قبل اینکه ببینیش، هر چقدر هم توضیح در موردش بشنوی و تصورش کنی، نمیتونه جای یه لحظه دیدن و تجربه شخصی رو بگیره. بعضی چیزها اصلا توضیح دادنی و توصیف شدنی نیستن. درباره مزه شیرین قند، هر چقدر هم برامون توضیح بدن درکش نمیکنیم تا وقتی که خودمون بچشیمش. به نظرم خیلی از مسایل اعتقادی هم همینجوری ان. بعضیا فقط درباره چیزی شنیدن، ولی بعضیای دیگه، صورت اون چیز رو دیدن و درک کردن...

گوشم شنید نغمه ایمان و مست شد

کو قسم چشم؟ صورت ایمانم آرزوست!

اخلاق در یک کلام...

سازمان یونسکو یه تحقیق جالبی انجام داده درباره نکات مشترک بین ادیان و اعتقادات مردم دنیا. نکاتی که تقریبن بین همه ادیان و اعتقادات مشترکه و ربطی به دین و آیین خاصی  نداره.

اولین و مهمترین نکته اشتراکی بین ادیان میدونید چیه؟ نکته ای که شاید بشه کل اخلاقیات رو در اون نکته خلاصه کرد. 

"هر چه برای خود نمیپسندی برای دیگران هم نپسند".

واقعن چقدر خوب میشد که همه آدمها به همین یه نکته عمل میکردن. وقتی داشتن در حق کسی یه کار بدی انجام میدادن، خودشون رو لحظه ای میذاشتن جای اون طرف و فکر میکردن آیا دوس داشتن یه همچین برخوردی باهاشون میشد؟

من شنیدم ز پیر دانشمــــــند

تو هم از من به یاد دار این پند

آنچه بر نفس خویش نپسندی

نیز بر نفس دیگری مپسنــــد *

---

*سعدی

یا صد یا صفر.....

ما آدما یا صدیم یا صفر.

وقتی میبینیم خونه مون به هم ریخته است، میگیم حالا که به هم ریخته است؛ دیگه اصلن مراعات نمیکنیم و باز به هم میریزیم میگیم بعدا یه دفعه ای تر و تمیزش میکنیم.

وقتی لباسمون کثیف میشه، دیگه مراعات نمیکنیم و کثیف ترش میکنیم.

پیش خودمون نمیگیم درسته که کثیف و به هم ریخته است، ولی من از همین الان میتونم کثیف ترش نکنم.

توی زندگیمون هم همینجوری هستیما. وقتی گند میزنیم به زندگیمون، دیگه افسارو ول میکنیم میگیم حالا که گند خورده بذار بیشتر بخوره. به قول معروف، دیگه آب از سر گذشته چه یه وجب چه صد وجب!

حتی توی مسایل اخلاقی و دینی مون هم همینجوری هستیم. یا باید صد باشیم یا صفر.

هیچ وقت به ما نگفتن اگه نمیتونی جلوی زبونتو بگیری و دروغ نگی، لا اقل جلوی چشماتو بگیر و نگاه بد نکن. اگه نمیتونی نمازتو بخونی، لا اقل روزه تو بگیر. یا اگه نمیتونی  سیگارتو یا آب خوردنتو ترک کنی، لا اقل روزه تو بگیر ,و غذا نخور. اگه نمیتونی مشروبتو نخوری، لا اقل نمازتو بخون.  هیچ وقت نگفتن اگه یه سری کارای بد رو نمیتونی  ترک کنی، لا اقل به وسع خودت خوب باش. هر چقدر میتونی خوب باش. همیشه یا صد از ما خواستن یا اگه صد نبودی، حتمن صفر هستی. گفتن اگه مشروب بخوری، نمازت هم قبول نیست! همه باید توی اجتماع هم نماز بخونن هم روزه هم حجاب هم مشروب نخورن هم همه کارای خوب رو  بکنن و هیچ کار بدی نکنن!

اینه که ماها کمال گرا شدیم.اینه که توی گرفتاریها و بدبختیها، خودمونو میبازیم. اینه که وقتی وضعیتمون خیلی بده، سعی نمیکنم وضعیت خودمونو حتی شده به اندازه سر سوزن، بهتر کنیم. اینه که همیشه منتظریم یه ناجی از غیب برسه و اوضاعمون رو درست کنه. اینه که اعتقاد به مهدی موعود، هر سال بین ماها بیشتر و قوی تر میشه. چون ما تصورمون اینه که انقدر وضعمون خراب شده که دیگه خودمون نمیتونیم درستش کنیم. اینه که برای بهبود زندگیمون، یه برنامه قدم به قدم نمیچینیم. اینه که سعی نمیکنیم هر روز، حتی شده به اندازه سر سوزنی، بهتر از روز قبلمون باشیم. اینه که منتظریم یکی بیاد و اون  آرمان"100" که انتظارشو داریم یکجا و بیزحمت، برامون بیاره....

 ما اینیم....یا صد....یا صفر....