ای فلانی! زندگی شاید همین باشد!

به نظر من آدم نباید انتظار داشته باشه فقط وقتی همه چیز سر جاشه بتونه بخنده و لذت ببره. چون قرار نیست هیج زمانی از راه برسه که آدم هیچ مشکلی نداشته باشه و همه چی آروم باشه. اون زمان هیچ وقت نمیاد یا اگه بیاد زود میره. زندگی همیشه پره از غم و غصه و در عین حال، خوبی و خوشی. اینها با هم آمیحته شده. همیشه، هم غم هست هم شادی. نباید منتظر یه فرصت استثنایی برای خوشحال بودن و احساس خوشبختی کردن بگردیم. باید از همین لحظه های کوچیک زندگی، که هم مملو از غم و غصه و هم  مملو از خوبی و شادی ان استفاده کرد. اگه آدما نخندن و همین خوشیهای به ظاهر الکی رو هم نداشته باشن، غم و غصه ها قوی تر میشن و کار انسان رو یه سره میکنن. اگه همین مسخره بازیها و خوشی ها نباشه، زندگی خیلی جدی و غیر قابل تحمل میشه.

همیشه انسان وقتی ناراحته، بیشتر به خندیدن احتیاج داره...

شادیها و لذت بردنهامون رو به تأخیر نندازیم و به وقوع اتفاقات خاص، مشروط نکنیم.

ای فلانی! زندگی شاید همین باشد!