آدما با هم خیلی فرق دارن. برداشتها و تفکراتشون در باره خیلی چیزها با هم فرق داره. معیاراشون ، چیزایی که خوشحالشون میکنه یا ناراحتشون میکنه، چیزایی که آزارشون میده، چیزایی که نمیتونن تحمل کنن، تعریفشون از خوشحال بودن و خوشبخت بودن، تعریفشون از جامعه خوب، برداشتشون از سبک زندگی ایده آل، برداشتشون از آرامش، برداشتشون از زندگی خوب. همه و همه واسه آدمای مختلف متفاوته.
یکی فکر میکنه خوشبختی یعنی آزادی بیان، یکی فکر میکنه خوشبختی یعنی در کنار مادر بودن
یکی فکر میکنه زندگی با هیجان بهتره، یکی زندگی آروم و بدون دغدغه رو میخواد
یکی سبک زندگیش بی برنامه است، یکی پر از برنامه و نظم و ترتیبه
دست اندازها و آسفالت بد خیابون یا تَرَک دیوار میشه یه مسئله ای که یکی رو اذیت میکنه، در صورتیکه یکی دیگه اصلن اونا رو نمیبینه و خیلی ایرادات بزرگتر رو هم نمیبینه. نه اینکه بیخیال و بیغمه. اصلن نمیبینه. خلقتش اینجوری. تربیتش اینجوریه.
اینا رو گفتم تا بگم اولاً اینکه خودمون رو با هیچ کس مقایسه نکنیم که ناراحت بشیم. هر کسی جای خودشه و زندگی خودش رو داره. هر کسی سبک زندگی خودش، دغدغه های خودش، خوشحالی های خودش، تعاریف خودش از مسایل مربوط به زندگی و ...داره.
دوماً اینکه از دیگرون انتظار نداشته باشیم دغدغه هاشون و خوشحالیهاشون عین دغدغه ها و خوشحالیهای ما باشه به خاطر این تفاوتها خودمون رو اذیت نکنیم.
سوماً اینکه به جای دیگرون تصمیم نگیریم و نگیم اگه جای اون بودم اینکارو میکردم یا نمیکردم. هیچ کس جای کس دیگه نیست و نمیتونه باشه.
چهارماً اینکه رفتارها و احساسات دیگرون رو به رسمیت بشناسیم. احساسات دیگرون رو به هیچ وجه مسخره نکنیم. معمولا و در بیشتر اوقات چیزی به اسم احساس درست و غلط وجود نداره. هر چی هست فقط تفاوته. همین!
پنجماً اینکه جو گیر نشیم و تحت تأثیر بعضی جوها قرار نگیریم. اگه چیزی رو دوست نداریم و یا دوست داریم، همه باید اینو بپذیرن و متفاوت بودن اصلن دلیل خجالت و انزوا نیست.
ششماً اینکه همین تفاوتهاست که زندگی رو واقعا زیبا میکنه. از این تفاوتها لذت ببریم.
یعنی این پستتو لایکــــــــــــــــ گنده میکنم
خیلی درست
دقیق
و کامل بود.
حرف نداشت.
هفتما اینکه تو چقدر مهربونو خوبی
ممنونم عزیزم. لطف داری. همیشه هم اول میشی...
کف کردم از این همه روشن فکری
چون کف کردم فعلا هنگم و چیزی به ذهنم نمیرسه!باید برم فکر کنم اساسی و با یه کامنته درست و حسابی بیام!
در همین حد بگم که روشن فکریت قابل تحسینه.البته اگه فقط در حد پستی که ما با خوندنش بهت آفرین بگیم نباشه
ممنونم. خوشحال میشم نظرت رو بدونم.
سعیم بر اینه که خودم اولین کسی باشم که به این حرفا عمل میکنه...
چقدر زیبا؛چقدر پخته ؛چقدر کامل؛پر معنا و پر مفهوم؛حالا اینارو تجربه کردی یا مطالعت زیاده یا؟؟؟؟؟هرچی که هست مفید بود.امیدوارم همه پند بگیرن ودر زندگی بکار ببرن
ممنونم. چقد تعریف کردی. خجالت کشیدم...
منم امیدوارم.
راستی شما آدرس وبلاگ ندارین؟
خیلی بهم آرامش داد
بعد هفتمن گندم
هشتمن:گاهی وقتا دل آدم کتک میخواد کاش یکی باشه که آدمو بزنه
ممنونم از نظرت.
چرا کتک میخواد؟
سلام...!!!
اول اینکه واقعا شرمنده بخاطر اینکه یه مدت نیومدم نت...!
بعد اینکه این پست خیلی خوب و کامل بود دیگه فکر نمیکنم نیازی به چیز اضافه ای داشته باشه که من بگم...فقط تاییدش میکنم...!!!
اصلا تفاوت هاست که باعث میشه همه چی روی هم رفته درست از آب دربیاد...!!!
و آخر اینکه منم آپم...تشریف بیارید...
ممنونم...حتما میام....
اگه واقعا با اعتقاد این متن رو نوشته باشی، باید بگم که به جای خوبی رسیدی رفیق :)
آره.... با اعنقاد نوشتم...ممنونم رفیق...
تو خیلی خوبی...
چقدر خوب و کامل نوشتین،حرف دل مارو....
اگه بتونیم این اصل هارو سر مشق زندیگیمون قرار بدیمو بهشون عمل کنیم....
خیلی خوشبختیم....
خیلی از مشکلاتی که مارو عذاب میده ، میتونه با رعایت این نکات،بکلی نابود بشه.....
من شمارو لینک خودم قرار داده ام...
ممنونم....
ممنونم از نظرتون.
من هم شما رو لینک کردم...
گندم جان اینقدر تایید ش نکن این سرباز خیلی لوسش میکنی هااا
ای یایا...
باز که حسودی کردی...
درست ک درست نوشته و خیلی عالی نوشته اما بهش نگو خوب نی والابوخودا
خیلی هم خوبه...
سرباز تو در گوشت و بگیر نفهمی من ب گندم چی میگم بااووشه
باشه...
من خودم و با ستاره نوه ام مقایسه میکنم دست خودمم نی والابوخودا
پس همفکری و همصحبتی که آگاه کننده هست چی شاید بعضی مواقع مجبور بشیم خودمونو جای کسی که دوستش داریم بزاریم قضاوتش کنیم تا هدایتش کنیم اونو مجبور کنیم خودشو با بقیه مقایسه کنه تا بدونه بدبخت نیست و چی داره و می خوام چون دوستش داریم بفهمه ازش انتظار داریم از جنس حقش چون جایگاهش مهمه و دوست داریم جاش تصمیم بگیریم که برامون بمونه دوست داریم اصلن دلیلاشم نشنویم چون نمی خوایم باور کنیم رفتنشو
اینی که میگی درسته. ولی همیشه باید پس ذهنمون این نکته باشه که هر کاری هم کنیم؛ نمیتونیم همه شرایط و دلایل احساس، رفتار و تصمیم طرف مقابلمون رو صد در صد درک کنیم و بفهمیم. باید همیشه این تردذید ته ذهنمون باشه که شاید واقعا طرفمون داره درست میگه. لحن صحبتمون نصیحت گونه و از جایگاه بالاتر نباشه. اینجوری هم کمکمون رو میکنیم هم طرف اینو میفهمه که قصدمون چیه.
قشنگ تحلیل می کنین.
شرمنده که خیلی با عجله دارم کامنت میذارم. بیشتر از این نمیتونم بنویسم
ژ.ن:
و بسیار سپاسگزارم از حضورتون در وبلاگم. دعاهای زیباتون در حق مادربزرگم دلگرمی زیادی برام بود
بینهایت ممنون
من هم ممنونم از حضورتون...
ایشالله سلامتی کامل مادر بزرگتون...
خیـلی خوبه !
خوبی از خودتونه