یه اصطلاحی توی روانشناسی هست به اسم مزیت پنهان. این اصطلاح بیانگر موقعیتیه که ما به اشتباه بودن یه کاری واقفیم، ولی در انجام اون کار یه مزیت پنهانی برای مانهفته است که شاید از به زبون آوردن اون مزیت خجالت هم بکشیم و یاحتی شاید خودمون هم ندونیم چه مزیت پنهانی وجود داره. این مزیتها با کند و کاو توی رفتارامون مشخص میشن. یه چیزی ته تهای قلبمون که نمیذاره به سادگی و علیرغم وجود همه دلایل و شواهد منطقی، اون عمل رو ترک کنیم. یه احساس خیلی کوچیک مخفی، یه لبخندی که از کسی میبینیم، نگاهی که با انجام اون کار متوجه خودمون میکنیم و ...
باید حواسمون به این مزیتهای پنهان باشه. دلیل اینکه خیلی از کارای بدمون رو نمیتونیم ترک کنیم،همین مزیتهای پنهانه.
اره درسته.اما مبارزه با این حس خیلی سخته.
آی گفتی!!!!گل گفتی!این جزءمعدودمتنهای جالبته که حرف نداشت
از این که اینقدر مواظب خودم باشم خسته ام بنظرم ما حق داریم برای مقاصد پنهانمون هم رسمیت قایل شیم و وقتی ته وجودمون چیزی هست حتما ریشه در روانمون یا عقده هامون داره که باید جواب داده بشه یا حل و محو بشه!
سلام
چی مگه چیه؟؟؟؟
چی مگه چیه؟ یادم نیست...
چقدر خوب نوشتی دقیقا جوابیه ای هست واسه پست جنگ من.
شاید حالا بهتر درک کنم کارامو