یه وقتایی، یه مستطیل کوچیک توی دنیای مجازی، خیلی بیشتر از هزاران هزار کلمه توی دنیای واقعی،حرف برای گفتن دارن. وقتی صفحه Facebook دوستی که مدتها قبل Add اش کرده بودی رو باز میکنی و دکمه "Add as Friend"، دوباره جلوی چشمات به نمایش در میاد، غم عالمه که میریزه توی دلت. غمی به بزرگی مجموع تک تک ثانیه هایی که اونو میشناسیش.
فیس بوک
گاهی اشک شوق می شونه رو چشم آدمت واسه پیدا کردن آدم هایی که خیلی وقته بی خبر بودی ازشون
گاهی هم غصه غم میاره با دیدن تغییرات آدم ها و...
سلام
آی که حرف حساب زدیا
خودم اینو.تجربه کردما
موفق باشی
به ما هم سر بزن
سلام
شما نمیخوای آپ کنی
منم آپم
سر بزنیها
سلام خوبی ببخش چند روز نبودم کمی کار داشتم دیگه هیچ کسی رو دوست نداره اخه داره می ره امروز شنیدم گفتم تو هم بدونی
فرندتیم داداش.
منم خیلی ناراحت میشم