دوچرخه

هنوزم تو سن رشدم. ولی از پهنا. هر سال دارم چاقتر میشم. یه بدی رقت انگیزی هم که دارم اینه که هر وقت ناراحت ترم و غم و غصه هام زیاد تره، چاقتر میشم. واسه همینم تو این چند ساله، هی چاقتر و چاقتر شدم. توی این چند ماه اخیر هم رکورد زدم. ولی دیگه دارم فک میکنم الآن که اینم، 20 سال بعد چی میخوام بشم آخه. دوچرخه سواری رو شروع کردم. هفته ای یکی دو بار با دوچرخه میرم سر کار. شبا هم اگه حس و حالی باشه میرم دوچرخه سواری. به هر حال زندگی باید به حال عادی برگرده. تا بوده همین بوده. غم و غصه و نا سازگاری دنیا. دلیل نمیشه که من هی چاق و چاقتر بشم که هی!!