خشم و نفرت

یه جمله کلیشه ای هست که میگه فاصله بین عشق و نفرت یه قدمه.

من میگم فاصله بین خشم و ترحّم یه قدمه. اون وقتی که از دست یه نفر اونقد ناراحتی که میخوای سرش رو قطع کنی، اگه به حقارت و کوچیکی دنیای اون فرد توجه کنی، به بزرگی خودت، این کوچیکی رو میبخشی و حتی دلت به حالش میسوزه.

بیچاره آدمای کوچیک که هیچ وقت نمیتونن خشمشون رو کم کنن و خوش به حال آدمای بزرگ که کوچکی هیچ کس نمیتونه هیچ وقت ظرف بزرگیشون رو پر و لبریز کنه.