وقتی سوار هواپیما میشی، میری اون بالا بالاها، همه چیز به نظرت کوچیک میاد. حتی حس میکنی مشکلات هم کوچیکتر میشن و به اندازه ء وقتی که روی زمینی، اذیتت نمیکنن. یه جایی بالای ابرا، که تا چشم کار میکنه چشمات پنبه های ابر رو میبینن و خورشیدی که با تمام قدرت داره میتابه. فارغ از هیاهو و غوغای کثیف زمین.
دلم میخواد برم بالای ابرا و تک و تنها اونقدر فریاد بزنم تا حنجره ام پاره بشه....
من هم این حس رو خیلی دوست دارم..
سلام اتفاقا این کار بهترین کاره حداقل آدم یه کم خالی میشه اگر ۱ موقع این موقعیت براتون پیش اومد جای ما هم داد بزنید