فضای مجازی

فیلم ماتریکس رو دوس دارم. فیلم طبقه سیزدهم رو هم خیلی دوست دارم. چون زندگی توی فضای مجازی رو به بهترین شکل تصویر کردن.

همیشه به این فک میکنم که زندگی توی محیط مجازی چقدر بهتر از زندگی واقعیه...بیشتر آدما، تو محیط مجازی، آدمای بهتری هستن تا محیط واقعی. آدم از محیط مجازی خسته نمیشه، چون انقدر تنوع داره که باز برای لذت بردن از سرک کشیدن تو این سایت و تو اون سایت و گودر و فیس بوک و ... وقت کم میاری. ولی روزی بیست بار از زندگی توی محیط واقعی خودت خسته میشی. البته شاید یه کمش هم به خاطر افسردگی موقتی من باشه. ولی دوس دارم فرشته مهربونی که آرزوی پینوکیو رو بر آورده کرد، بیاد و من رو به صفر و یک دیجیتال تبدیل کنه بریم توی فضای مجازی یه حالی بکنیم.