درد آشنا

 بیشتر ما آدما اینجوری هستیم که ترجیح میدیم دردایی رو که بهشون عادت داریم تحمل کنیم. ترس اینکه مبادا دردی بیاد سراغمون که حتی مزه اش رو هم نمیدونیم، دردی که برامون کاملن غریبه و نا آشناست؛ باعث میشه به تحمل دردی که داریم میکشیم راضی باشیم و چه بسا خوشحال باشیم از اینکه دردی که داریم میکشیم رو حداقل میشناسیم و برامون آشناست.
اما از کجا معلوم که درد جدید و ناآشنا، بدتر از درد قدیمی و آشنا باشه؟ و اصلن از کجا معلوم که درد باشه؟

---

بعضی دردا توی زندگی آدم هست که هر چقدر هم سخت و بزرگ باشه، تحملشون لذت بخشترین کار دنیاست و آدم ترجیح میده تا قیام قیامت اون دردها رو تحمل کنه. این دردا از حرفایی که گفتم، مستثنی هستن.