عصبانیت

بهترین راه برای اینکه یکیو خوب خوب بشناسی، اینه که یه وقتی، کاملن بر عکس خواسته اش عمل کنی، خیلی خیلی ناراحت و عصبانیش کنی و منتظر عکس العملش بشینی. منتظر حرفایی باشی که توی همون حالت عصبانیت و ناراحتی بهت میزنه.

اون حرفا، شاید دقیق ترین و خالص ترین حرفای دلش باشه.

نا گفته نمونه که کار خیلی خطرناکیه. چون ممکنه تموم تصوراتی که نسبت به طرفت داری رو خراب کنه و به گند بکشه. ممکنه همون چند کلمه حرفش موقع عصبانیت و ناراحتی، اونقدر تیز و بُرنده باشه و یه آسیبهایی به روح و روانت بزنه که تا آخر عمر جبران شدنی نباشه. حرفایی ممکنه توی اون لحظه ها گفته بشه که خیلی چیزا رو خراب کنه. خیلی چیزا...

پس اگه ظرفیت تحملش رو توی خودت نمیبینی، امتحانش نکن و توی آرامش خودت باقی بمون. 

فقط تعداد انگشت شماری از اطرافیان ما هستن که خودشون رو مجبور میکنن که همیشه حرمت ها رو، حتی توی ناراحتی و عصبانیت نگه دارن و چقدر این آدما ارزشمندن...