رفته بودیم پارک. موقع نماز بود. گفت میخوام نمازمو بخونم. بهش گفتم اونجا نمازخونه داره. اگه خواستی نماز بخونی برو اونجا. این رو بهش گفتم که خودش راحت تر باشه. آخه اگه روی همونجا نمازش رو میخوند چادرش کثیف میشد. بنده خدا فک کرد دارم بهش تیکه میندازم. با یه لحن مظلومانه ای گفت میرم اونور تر نمازمو میخونم براتون بد نشه. آبروتون نره. همچی که اینو گفت انگار دنیا رو سرم خراب شد. خدا خودش میدونه منظورم این نبود.
خیلی دوست دارم مادر. از همه عالم و آدم بیشتر...
لطفا به من سر بزنید. من ته دلم میگم که وبلاگ خوبی دارید..
salaM
عزیز ناراحت نشو میلیونها مادر وفرزنددرسرتاسردنیاهستندکه باهمه علاقه ای که به همدیگه دارندازدرک واقعی حرفاواحساسات هم عاجزندوازاین بابت زجر میکشنداین تقصیرهیچ کس نیست تفاوت نسل هاست فقط دوستش داشته باش همین
اگه اون شخص مادرتون بود باید بگم یه مادر هیچوقت حتی اگرم از بچه دلخور بشه تو رفتارش تاثیر نداره
هیچوقتم سعی نمیکنه دلخوریشو نشون بده که بچه شو ناراحت کنه
حس مادرانه حسیه که آدم حتی اگر بچه ش بدترین رفتارو باهاش داشته باشه، بازم از عشق مادر به بچه کم نمیشه....
حالا شما هم که حرف بدی نزدید... شاید نیاز بود مهربون تر بهشون بگید... شایدم خب اشتباه منظور گرفتید...
نمیدونم والا
ولی خوب میدونم مادر بچه شو بی نهایت دوست داره!
همین
یا علی
بسم الله الرحمن الرحیم
اینو به خودشم گفتی؟؟!