برهنگی احساسی

یه وقتایی آدم احساس میکنه یه آخر خط رسیده. احساس میکنه حتی یه دروغ بیشتر هم توی زندگیش نمیتونه  به دیگرون و به خودش بگه. حتی یه بار دیگه هم نمیتونه به خاطر کس دیگه ای فیلم بازی کنه و احساس واقعیش رو مخفی کنه. حتی یه بار دیگه هم نمیتونه خودش نباشه و به چیزی که نیست تظاهر کنه.

اون موقع است که آدم بینهایت خسته میشه. خسته از خودش، دروغهاش و تظاهرهاش. دیگه ظرف دروغ و تظاهرش پر میشه. میبینه حتی برای یه دروغ بیشتر هم جا نیست. اون موقعست که باید توقف کنه. مسیر اومده رو نیگا کنه و بگه دیگه نمیخوام. دیگه بسمه. دیگه باید مسئولیت همه دروغها و تظاهر هام رو به عهده بگیرم و عواقبش رو بپذیرم. حتی اگه لازمه به خاطرشون تاوان بدم. این منصفانه است. این حقمه. هر چی که باشه.

اون احساس آزادی بعد این تصمیم، شاید خالص ترین و ناب ترین احساس لذّت توی همه زندگی باشه. لذتی از جنس خالص برهنگی احساسی...

---

*   فیلم پرواز(Flight)، یه نمونه بسیار عالی از کسی رو نشون میده که دیگه از دروغ خسته شده. خلبانی که با تبحر بالاش در خلبانی یه فرود اضطراری بسیار عالی انجام میده و جون کلی مسافر رو نجات میده. ولی ....

خودتون ببینیدش حتمن.

**  فیلمایی که توصیه میکنم رو خودم دارم. اگه خواستین بگین...