هه آدمها هم خصلتهای خوب دارند و هم خصلتهای بد. هیچ آدمی هم از این امر مستثنی نیست.
ولی بعضی آدمها، انقدر دوست داشتنی اند که انگار، باعث ظهور فقط خصلتهای خوب طرف مقابلشان میشوند. انگار خصلتهای بد آدمها، در برابر این انسانهای دوست داشتنی، خاموش و ساکت میشود. نمیدانم چه حکایتی است. ولی همه ما حتمن از این جور آدمها دور و برمان هستند. انگار هیچ کس نمیتواند با این آدمها بد تا کند. انگار طعم این آدمها با آدمهای دیگر فرق دارد.
این آدمها اگر نبودند، زندگی خیلی غیر قابل تحمل میشد.
آره کاملا درسته حرفت
ممنونم رفیق...
Hala mishe begi un adam kie k ma ham olgu bardari konim azashun
منم دیگه.
نمیدونستی؟
عزیزم تو اون آدم زندگیه منی
اینو واقعا میگم
دوست دارم یه دنیا
وهیچوقت نمی تونم فکر کنم که تو بتونی به کسی بدی کنی
عاشقتم ؛ میمیرم برات
ای بابا.....چقدر مهربونی تو که اینو میگی....ممنونم. منم همینطور.
منم ازاین آدم خوبا دارم
از اوناش که وقتی نمیتونم عشقو خوبیشونو جبران کنم و خجالت زده باهاشون حرف میزنم بعد شکلکمو مسخره درمیارن و نیشم باز میشه
از اونا که خوبن بی منت !انقدری که نفسم عمیق میشه و خیالم راحت...
دوس داشتم عکس زیر متنه دونه انار بود نمیدونم چرا!
به نظرم اگه کسی از این آدما دور و برش نداشته باشه، زندگیش خیلی سخت میشه. خوشحالم که تو هم داری....
شاید دونه انار بهتر بود....نمیدونم...
نیستم وقتی دلم میگیره میام وبلاگگم
هیچی نمیذاری که....چرا؟