ارزش

هر چیزی توی این دنیا قیمتی داره و باید به قیمت واقعیش خریداری بشه. نه کمتر و نه بیشتر. نه باید ارزش یه چیزی رو که نداریم، بیش از حد ِواقع  زیاد بدونیم و نه باید ارزش خیلی چیزای دیگه ای که داریم کمتر از حد واقع بدونیم. واقعا ًبا چرتکه انصاف باید به سراغ داشته ها و نداشته هامون بریم. این مطلب رو هم باید حتماً مد نظر بگیریم که برای به دست آوردن نداشته هامون، ناچار باید از خیلی از داشته هامون بگذریم و اینجاست که باید ترازوی سود و زیان به کارمون بیاد. ترازوی سود و زیان هر کسی هم با کس دیگه فرق داره. باید از ترازوی سود و زیان خودمون کمک بگیریم نه از ترازوی کسای دیگه.

آیا واقعا به دست آوردن اون چیزایی که میخوایم به دست بیاریم، ارزش از دست دادن تمام یا قسمتی از اون چیزایی که الآن داریم رو داره یا نه؟ و آیا واقعاً وقتی که به قیمت از دست دادن چیزایی که داریم، اون چیزایی که نداریم رو به دست آوردیم نسبت به الآنمون خوشحالتر و راضی تر خواهیم بود؟

شاید مهمترین تصمیمای زندگی در گرو همین پاراگراف آخر باشه...

---

پ.ن: شاید آدم نتونه ارزش چیزایی که داره و چیزایی که نداره رو درست ارزشیابی کنه. برای این کار میتونه از دو قشر کمک بگیره:

1- کسایی که چیزایی که ما الآن داریم رو داشتن، ولی اونا رو از دست دادن.

2- کسایی که چیزایی که ما آرزوی داشتنشون رو داریم رو خیلی وقته به دست آوردن.